از چهار شنبه صبح رفتیم اردو رفتیم اصفهان ....
صبح 4شنبه 28/1/87 ساعت 6:30 قطار حرکت می کرد ، ما همه با بروبچ کوثر اونجا بودیم تقریبآ همه اومده بودند ... قطار حرکت کرد تو قطار به همون صبحانه دادند ساعت 13 رسیدیم راه آهن اصفهان رفتیم خوابگاه پردیس تاشب اونجا بودیم ورق بازی کردیم ... رقصیدیم ... شعر معروف ناز داره چه وا.. رو می خوندیم
شام به ما کوبیده دادند ولی چه فایده توش کافور بود (کافور = جلوگیری از سیخ کردن) هالمون به هم خورد تا صبح ورق بازی کردیم و ساعت 3 خوابیدیم تاساعت 6 بیدار شدیم و رفتیم بیرون
تا ادامه داستان .... یا علی
در ایران باستان، جشنهایی به مناسبتهای گوناگون ملی و مذهبی برگزار می شد؛ اما از آن میان، هفت جشن جزء جشنهای واجب به شمار می آمد که شش جشن جشنهای «گاهانبار» یا سالگرد آفرینشهای ششگانه بود. این جشنها بترتیب عبارت اند از:
1- «مید یوزرم گاه»؛ جشن میانه بهار که از ?? تا ?? اردیبهشت به مناسبت سالگرد آفرینش آسمان.برگزار می شد.
2- «میذ یوشم گاه»؛ جشن نیمه تابستان که از ?? تا ?? تیر به مناسبت سالگرد آفرینش آب برگزار می شد .
3- «پیتی شهیم گاه»؛ به معنای دانه آور، جشن سالگرد آفرینش زمین و فصل گردآوری غله که از ?? تا ?? شهریور برگزار می شد .
4- «ایا سرم گاه»؛ جشنی که از ?? تا ?? مهر به مناسبت آفرینش گیاه برگزار می شد.
5- «مید یاریم گاه»؛ به معنای میان سال، که به مناسبت آفرینش چارپای مفید برگزار می شد و جشن میان زمستان بود؛ یعنی زمانی که برای دام ذخیره زمستانی انبار می شود.
6- «همسپد میدم گاه»؛ به معنای با هم بودن و با هم گرد آمد، که جشنی به مناسبت سالگرد آفرینش انسان و پنج روز آخر سال بود.
هفتمین جشن از اعیاد هفتگانه واجب «نوروز» است. رسمهای بسیاری هم در حاشیه این جشن رواج داشت که با عدد هفت پیوند خورده بود. به عنوان مثال، در میز سیمین مقابل حاکم وقت، هفت گونه غله و شاخه های هفت نوع درخت و هفت بشقاب درهم سفید از سکه های ضرب شده در طول سال را می نهادند. رسم دیگری که هنوز در برخی از روستاهای زردشتی نشین ایران رعایت می شود کشت هفت نوع بذر در ظرفهای کوچک است تا اینکه برای نوروز سبزی و طراوت فراهم باشد. در قدیم نیز از دانه هایی که برکت به سفره ها می آورد هفت سینی می رویاندند و بر خوان نوروزی می نهادند.
سینی معرب «چینی» است که در قدیم به طبقهای بزرگی گفته می شد که از چین آورده بودند. باحتمال، هفت «سین» بازمانده همین هفت سینی و یا نمادی از سبزه و سرسبزی است. با گذشت زمان، این هفت سینی با هفت میوه یا گل یا سبزی که با سین آغاز می شود و هر یک نشانه ای از باروری و تندرستی است تلفیق شده است.
این هفت سین کدام است و هر یک نماد چیست؟
1- سبزه: نماد نودمیدگی
2- سنبل: خوش بر و خوشبو
3- سیب: میوه بهشتی و نمادی از زایش
4- سمنو: از جوانه گندم و یادآور بخشی از آیینهای باستانی ایران
5- سنجد: به معنای دلباختگی
6- سیر: دارویی برای تندرستی
7- سپند: به معنای مقدس و دورکننده بیماریها و دافع چشم بد امروزه، برخی از اقلام سفره هفت سین فراموش شده و یا سینهای آن در برخی از خانواده جابجا گشته است. مثلا گذاشتن سرکه (نماد ترشی) و سماق (نماد بیکاری) مناسبت ندارد.
علاوه بر سینها، بر این سفره آینه نیز می گذاریم که نور و روشنایی می تاباند؛ شمع می افروزیم که روشنایی و تابش آتش را به یاد می آورد؛ تخم مرغ که تمثیلی از نطفه و باروری است؛ کاسه آب زلال به نشانه همه آبهای خوب جهان؛ ماهی زنده در آب به نشانه تازگی و شادابی؛ عسل و نقل و شیرینی و دیگر چیزهایی که بنا به رسم خاص هر شهر و روستا و خانواده ای بر این سفر می افزودند.
مسلمانان سراسر جهان کتاب آسمانی و نورانی قرآن کریم را نیز - برای برکت و راندن شیاطین از محیط خانه - بر سر سفره هفت سین می گذارند و از خداوند متعال سالی خوب را آرزو می کنند.
در برخی از خانواده ها، بویژه در میان هموطنان زردشتی، هفت «شین» نیز معمول است که باحتمال ناشی از شبیه سازی شین با سین باشد؛ و نیز شاید به این علت که شهد و شکر از دیرباز از بنیادیترین مائده های این خوان بوده اند. حتی از هفت «میم» نیز سخن گفته اند که برخی مرغ، ماهی، ماست، مویز، ... بر خوان نوروزی می گذاشتند .
روی هم رفته، هفت سین نوروزی در جاهای متفاوت به شکلهای متفاوت برگزار می شده است. تنها چیزی که شاید در این مراسم ثابت مانده عدد هفت آن است که با هفتم بودن جشن نوروز در اعیاد هفتگانه واجب توجیه می شود. به نظر زنده یاد «دکتر مهرداد بهار»، اسطوره شناس فقید، شاید عدد هفت با هفت سیاره نیز ارتباط داشته باشد که در قدیم تصور می شد سرنوشت بشر در دست آنهاست و این امر در تقدس عدد هفت مؤثر بود. شاید تصور می شد که اگر کسی هر هفت تا را در اختیار داشته باشد و نظر لطف هر هفت سیاره را به خود جلب کند، خوشبخت خواهد بود.
تاریخچه سرویس بهداشتی
برخی معتقدند اولین سرویس بهداشتی زمانی اختراع شد که بشر اولیه به مکانی احتیاج داشت تا بتواند از ته دل فکر کند. در آن زمان هر کس بجای خرید وسیله مورد نیاز مجبور بود خودش آن را اختراع کند و به همین خاطر برای کوچکترین چیزها نیز به تفکر عمیق نیاز بود. از آنجایی که تولید انبوه وسایل اختراع شده امکان پذیر نبود، اگر چیزی اختراع می شد دیگران مجبور بودند با مشاهده نحوه ساخت و عملکرد ، مجددا آن را بسازند . البته معمولا نتیجه کار اختراعی جدید بود. مثلا با اختراع چرخ در یکی از غارها، همسایگان که می خواستند از قافله عقب نمانند شروع به سرقت تکنولوژی ساخت آن کردند و مصنوعات جدید زیر را اختراع کردند: سه چرخه، چرخ و فلک، چرخ خیاطی ، چرخ گوشت ، پنکه و رادیو.
البته وضعیت سرویس بهداشتی کمی متفاوت بود زیرا کسی نمی توانست از طریق مشاهده مستقیمِ نحوه عملکرد آن توسط دیگران، برای غار خودش هم یکی اختراع کند. بنا بر این دستشوییهای اولیه فقط بر مبنای گمانه زنی و در هالهای از ابهام ساخته شده بودند. با اختراع آینه، گمانه زنی جای خود را به مشاهده اتوبیوگرافی داد و از آن زمان به بعد، علاوه بر پیشرفت در این زمینه، آینه نیز جای خود را برای همیشه در دستشویی تثبیت کرد. ضمنا شاید بد نباشد بدانید که در سیفونهای اولیه بجای آب از خاک استفاده می شد و به همین دلیل، بدترین فحش مصطلح در آن روزها این بود که به کسی بگویند خاک بر سرت!
از آنجایی که داشتن سرویس بهداشتی نشانه ای از یک پیشرفت متمدنانه به حساب می آمد، کسانی که در غار خود دستشویی داشتند، با تفاخر آن را در لحظات اضطراری به دیگران کرایه می دادند . البته عمده مشکلی که این نوع سرویسها داشتند در نحوه محاسبه دستمزد صاحب دستشویی و نرخ سرویس دهی بود. برخی عقیده داشتند باید مدت زمان استفاده مد نظر قرار گیرد و عدهای دیگر، میزان کارکرد را محاسبه می کردند. عده ای هم که فقط جزو مصرف کنندگان بودند و وسعشان به خرید تکنولوژی ساخت سرویس نمی رسید معترض بودند که چرا باید برای دسترنج خود به دیگران مزد بدهند؟!
البته پس از تعیین نرخ بهره وری(!) مشکلات دیگری نیز بروز می کرد و علت آن عدم اختراع پول تا آن زمان بود. از آنجایی که کلیه معاملات به شکل مبادله پایاپای انجام می شد، معلوم نیست که سرویس دهنده و سرویس شونده چگونه با یکدیگر تسویه حساب می کرده اند. تنها نکته ای که راجع به محاسبه حق سرویس در تاریخ آمده این است که معمولا فرد بد حساب را می خوردند تا عوضش در بیاید.
رعایت انصاف در محاسبه حق سرویس دهی ساده نبوده و پیچیدگیهای خاص خودش را داشت زیرا هر دو گزینه زمان سنجی یا سنجش میزان کارکرد، با مشکلاتی همراه بودند. مخالفان تئوری زمان سنجی معتقد بودند چون بزرگترین نتایج زندگی خود را در این اتاقاهای اندیشه بدست می آورند ، پرداخت کرایه زمانی، برایشان مقرون به صرفه نیست و با این کار، جلوی تولد اندیشه های خلاقانه گرفته خواهد شد. اشکالات سیستم کارکرد هم در نوع خود جالب توجه بود. از آنجایی که میزان کارکرد از طریق محاسبه افت وزنی فرد انجام می شد ، در ورودی هر سرویس ترازویی قرار داده شده بود. متاسفانه عدهای پیدا می شدند که با ترفندهایی موجب بروز اشکال در این سیستم می شدند. مثلا ممکن بود از روز قبل سنگ بزرگی را در دستشویی مخفی کرده و روز بعد هنگام خروج، آن را در جیب خود قرار دهند. بدین ترتیب وزن فرد هنگام خروج بیش از هنگام ورود می شد و حتی می توانست از متصدی سرویس مدعی دریافت خسارت شود.
ایجاد آلودگی صوتی در غارهای نزدیک هم از جمله مواردی بود که گاهی منجر به نزاعهای خونین می شد. مثلا اگر در غاری برای اختراع طبل شکار تلاشی انجام می گرفت، در غار همسایه بلافاصله سرویس عمومی با قابلیت پخش صدای استریو ایجاد می شد تا این پیغام را برای همسایه خود در بر داشته باشد که کسانی که باد می کارند طوفان درو خواهند کرد.
نوع امکانات هم می توانست برای محاسبه حق العمل مد نظر قرار گیرد. سرویسهایی که با گونی استتار شده بودند و معمولا در تابستانها و یا نواحی گرمسیری استفاده می شدند به علت تهویه مناسب نرخ بالاتری داشتند. اما سرویسهای انتهای غار فقط در زمستانهای سرد کاربرد داشتند. البته نوع اخیر در هنگام حمله گرگها نیز می توانست به عنوان پناهگاه مورد استفاده قرار گیرد چون گرگها جرات نمی کردند به این دستشویی ها نزدیک شودند. تنها اشکال این نوع پناهگاهها این بود که امکان داشت گرگ با بدجنسی هرچه تمامتر هفته ها دم در غار بنشیند تا انسان بالاخره از دستشویی بیرون بیاید. معمولا در انتهای روز دوم انسان ترجیح می داد توسط گرگ خورده شود.
بر خلاف تصور عموم، اختراع سرویس بهداشتی در اوایل با استقبال همه مواجه نشد و مخالفینی نیز داشت. مثلا کسانی که خود را نسبت به دیگر افراد جامعه بالاتر می دیدند، از رفتن به دستشویی خودداری کرده و آن را عملی غریزی- حیوانی و مختص افراد فرودست می دانستند. البته از تفکرات این گروه اطلاعات زیادی در دست نیست چون همه آنها به مرور زمان ترکیدند.
عمده مزیت سرویسهای اولیه نسبت به مدلهای امروزی این بود که با قطع آب از کار نمی افتادند و همین عدم نیاز آنها به استفاده از آب باعث شده بود تا در تمام نقاط زمین گسترش داشته باشند. یعنی ممکن بود در یک صحرای دور افتاده در پشت یک بوته گَوَن و یا پشت تلی ازشن و ماسه های کویری، یک واحد سرویس بهداشتی و یا ضد بهداشتی به راحتی یافت شود. البته سرویسهای باستانی فاقد آب را هنوز هم می توان در برخی رستورانهای بین جادهای یافت که به علت قدمت باید نسبت به حفظ این آثار باستانی همت گمارد.
در پایان باید اشاره کرد که اختراع دستشویی بر اختراع سایر پدیده ها نیز موثر بوده و تحول ایجاد کرده است. مثلا در بحث رسانه ها شاید بد نباشد بدانید که نخستین یادداشت نویسی روزانه بر دیواره دستشوییها نوشته شد. این نوع وب-غارها که با دامنه wwc ثبت می شدند، بیشتر به درج تراوشات ذهنی فرد می پرداختند و بسته به روحیه شخصی وی، ممکن بود شامل یک بیت شعر و یا حتی دشنام نویسی باشند. ردپای برخی از این نوع تراوشات را هنوز هم می توان در برخی وبلاگها ملاحظه نمود.
منبع : گل آقا
